สุนทรีย–, สุนทรียะ หมายถึง ว. เกี่ยวกับความนิยม ความงาม.
ว. เกี่ยวกับความนิยม ความงาม.
น. ความงามในธรรมชาติหรืองานศิลปะ ที่แต่ละบุคคลสามารถเข้าใจและรู้สึกได้, ความเข้าใจและรู้สึกของแต่ละบุคคลที่มีต่อความงามในธรรมชาติหรืองานศิลปะ.
น. ปรัชญาสาขาหนึ่งว่าด้วยความงาม และสิ่งที่งามในธรรมชาติหรืองานศิลปะ.
ดู สุนทร, สุนทร–.
ดู สุนทร, สุนทร–.
ดู สุนทร, สุนทร–.
ดู สุนทร, สุนทร–.